Bir Amcam Vardı Şiiri - Necati Tarak

Sayılı günler çabuk geçiyor
Gönülden gönüle sevgi uçuyor
Tanıyanlar cenazesine koşuyor
Ahir ömrünün sona erdiği günde

Minyon tipli, ufak tefek biriydi.
Yaşını göstermezdi görünüşünde
Sakalı bırakmış gülüyordu yüzünde
Hakkın rahmetine kavuştuğu günde

Yaşı, yetmiş altıya dayanmıştı.
Kaptırmazdı cömertliği kimseye
Hastalandı dayandı ağrıya sızıya.
Ruhunu teslim etti Yüce Mevlâ’ya

Çalıştı çabaladı hiç yılmadı
Eşini, sekiz yavrusunu, bıraktı
Haccına gitti, ibadetlerin yapardı.
Ahir ömrünü tamamlayana kadar

Kılıç Dede, istirahat mekânı oldu.
Kendisini, orada bekleyenleri boldu.
Bacısıyla yengesiyle komşuluk kurdu.
Haşir neşirin kurulacağı vakte kadar

Tarak ailesinin büyük çınarı yıkıldı
Etrafını, matemine, yasına, doyurdu.
Dünyadaki görevi burada son buldu
Hakkın huzuruna kavuştuğu günde.

Erken yaşta nail oldu, Mevlâ’sına
Tebdili mekân eyledi. Arşı alâsına
Elveda dedi, sevenine dostuna
Hoş bir seda estirdide uçtu da gitti.

Akbez.22.02.2010.