Bir Amansız Buhran Yolculuğu

Akşamın dokuzu
Kara şimşek ıslanıp duraksadı aydınlığın etrafında
Ağlayan yüzümü bırakıp
Gülen yüzümü almışım
Bir amansız buhran yolculuğunda
Adliye kavşağı
Gözyaşlarım gizli kalmayı bıraktığı an
Kaybolmayı beceremediğim tek zaman
Gülen yüzüm orada sarılmıştı meğer son kez
Anladım böyle geçecek dedim hayat
Kara şimşekle yok olduk karanlığa

İhtimali vermeyi geç gelmezmiş bile akla
Gecende bir gündüzünde ve tüm sabahla
Hayaller uğruna tüketilmiş hayat fazlasıyla

Kırk yıl hatırı olmasın diye içilmiş acı kahve
Gezilen yerler hep rezerve
Civciv sarısı pardesü ve o eylül nerede