Yuvadan düştüm anne, pirhana denizine,
Yem oluyorum mesafelere,
Yem oluyorum çaresizliklere,
Yem oluyorum düşüncelerime,
Bir amâ geziyor sokaklarında.
Lambaları sönmüş sokaklarımın,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
anlamlı bir şiir okudum kaleminizden tebrik ederim...selam ve saygılarımla
Lambaları sonmüş sokaklarımın
Güneş ışıkları sönüyor sanki
aykuşlaar ötüyor yuvalarındaa
Bir ama geziyor ssokaklarında
kaleminize yüreğinize sağlık hocam tebrikler
insanlar vardır sayfalar dolusu yazar
hiç birşey anlatamaz
insanlar vardır bir satıra dünyayı sığdırır.
Mükemmel,ancak bu kadar güzel ,
bu kadar sıcak ,
bu kadar içten kelimelerle anlatılabilir.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta