Bir Alt Başlıktan Şiiri - İbrahim Yay

Umutlarımın sayısı artarken rüyalarımda,
Aksine yaşadığımı görüyorum gerçek hayatta.
Ne kaldı ki zaten elimde şu zıttına dünyada,
Çözümü bulamıyorken, bırakmışken ardında.

Yaşattıkları cümlelerin, kurmasından zor,
Bir bak maneviyatına asılsız sözlerin.
Anlayabilmek için son kez daha yor,
Şimdiden önünü göremiyorken gözlerin.

Bir alt başlıktan, bir altında kalan anlamdan,
Ne var anlaşılması gerekenin ardında?
Cümleler kapatıyorken üstünü altından,
Sen mi kaldın geriye şu suskun bahtından?

Aralıklı bir pencere var, önünde zebra perde.
Havası odada geziyorken suyu halâ yerde.
Merak edilesi olsa, yine ifade edemez kendini,
Yağmurun ardında kalan o sessiz yelde.

Neyi kastediyorum, neden bahsediyorum?
Kalıyorken suratlarda o anlamsız ifade,
Gün geçtikçe kendime daha çok küfrediyorum,
Gerek mi dünyaya bunun gibi bir irade?