Bir alo deseydin
Açılsaydı gönül kapılarım sonuna dek
Bir selamın yeterdi bir selamın,
Onu da esirgedin kaldım tek.
Söyle sen mutlu musun bu halinle
Söyle nerede kaldı sevmelerin
Hangi aralık gecelerinde.
Gençliğimi bir ceket gibi astığım gecelerde
Söyle sen neredesin hangi evin penceresinde?
Kendi gururunla kaf dağına çıkarken
Benim şu yüreğimi kapı önlerinde bıraktın.
Sen benim hayatımı tek mermiyle bitirirken
Muradına eremedin bak yıllara dönüp giderken.
Belki tam doymazdın amma
Aç da kalmazdın gönül soframda
Bir altın yüzüğün olurdu mesela
Ve kulağının arkasına taktığım güllerim
En azından ellerimde ellerin
Ve gönlüne hitap eden bir erin.
Saçlarının her teline şiir yazan bir şairin.
Ve başucunda gölge gibi eserin.
Belki giyecek ikinci bir elbisen olmayacaktı
Belki mutluluğu parada bulmayacaktın.
Rüyalarımdaki gibi yanımda olsaydın eğer
İçime zehir akıtan ilham olmayacaktın.
Yuh olsun sensiz geçen her geceye
Yuh olsun dilimdeki sensiz her cümleye
Bir alo deseydin ya keşke bir alo
Yuh olsun içinde gizlediğin her heceye
Saçlarının lülesi kaşlarına düştüğü zaman
Yanağındaki ben kızarıp utandığın zaman
Aklına gelirsem en uzun aralık akşamında
Bil ki geceleri üstüme örtüp gitmişim bu dünyadan.
22 Aralık 2018
Kayıt Tarihi : 28.11.2023 18:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!