Dokuz ay taşımıştı annen seni.
Bense bir ömür kalbimde taşıdım.
Defalarca öldürdün kendini, ama kalbim.
Ah o atmayasıca kalbim yine doğurdu seni.
Doğum günün kutlu olsun.
Bu sefer koymuyorum ismini.
Hatta şimdi gidip;
Bir caminin avlusun da terk edeceğim seni.
Sessizce, kimsesizce, bir başına koyup seni,
Arkama bile bakmadan,
Çığlıklarını duymazlıktan gelip,
Kendi huzurumu da bir dilenciye sadaka verip,
Bir Allah razı olsuna terk edeceğim seni.
Kayıt Tarihi : 14.7.2012 11:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!