Tüm harfleri yutuyor
İçinde yalnız kendinin bildiği bir ağrının öyküsü yazılıyor
Anne vasiyetleriyle çoğalan bir öykü
Ölüme her saniye inanan bir anne
Yaşamla devamlı debelenen bir çocuk
Kimbilir daha kolay olurdu
Harflere inanmasaydı çocuk
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
