Üstü başı perişan bir alime müridlerinden birisi sormuş;
Ey alim olan zat senin üstün başın neden perişan demiş?
Cevap vermiş; içimi düzeltmekten dışıma fırsat bulamadım,
Şimdi içimle uğraşıyorum dışımı düşünmedim bir an demiş.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta