Bir Alem Ki Şiiri - Mücella Pakdemir

BİR ÂLEM Kİ

Nasihatler şûrası,
İbret vesikasıdır.
İki cihan arası
Sırlı fasılasıdır.

Zeminin süsü mermer.
Nefes keser sessizlik.
Yükselir semer semer
Kutu kutu acizlik.

Davet gelir son anda.
Kandilsiz bir buhrandır.
Yarım kalan zamanda
Yitiklere hüsrandır.

Kimine nurlu bahçe,
Muhabbetin otağı…
Kimine nârlı pençe,
Ahüzarın yatağı…

İmanlı vuslat nimet.
Mahrum kalır nicesi.
Dünyadan son ganimet
Ateşten feracesi.

El ayak dolaşırken,
Islık sesi kör bıçak.
Baykuşlar ağlaşırken,
Korku ruhlara saçak.

Ötelerden ne haber?
Serviler kimin için?
Kök, yaprak dua bekler.
Heyhat! Top oynar in cin.

Mücella Pakdemir