Bir Aldanış Şiiri - Seyyare

En perişan yerinden gönlün, bir haykırış daha.. Bir aldanış daha...

Oku

Ağla

...-...

gözlerimi kapatıyorum,

gördüğüm karanlık değil

bir boşluk.

ve herkes, hiç kimse!

neden bu denli kapandımki içime?

dışıma dönsem sen, ben ve hiç kimse!

sesimi duymuyorsun nicedir,

sesini duymuyorum ve ben şu an herkes gibi

senin için artık hiç kimseyim.

gözlerimi açıyorum,

gördüğüm sen değilsin

bir aldanış.

ölüme yürümek de varmış

yalın hayat.

bakma sözleirmin bu denli afili oluşuna,

hepsinin içi sen ağlıyor.

sonra sen gidiyorsun,

kalan olduğumu anlamam

uzun sürmüyor.

sonra sen gidiyorsun,

kalan benliğimide kendinle alıp....

elde kalan ben değilim,

bir aldanış.

yarınlardan habersiz ben,

bir dünlük tutuyorum.

belkide yıllarca,

tek bir harf bile yazmıyorum.

dünler acı,

dünler ihanet dolu.

ve dilimde son

bir

kaç

cümle..

dünüm, her güne

bir aldanış.

Mazoşist bir ihanettir aşk.

kime? neye? bilmeden...

mutlu olmak

geçmiyor nicedir içimden

ve kabuslar artık beni

kandırmıyor uykumdan.

öyle hissiz yaşıyorum hayatı.

bir süredir,

formaliteden nefes alıyorum.

ama sana bu olanlardan

bahsetmemeliydim!

yine ihanet ettim kendi sözüme

gördün mü?

kendimin gıyabında kendime,

bir aldanış.

...

Aldanış!

bir ömür sürükledi benliğimi,

hiçliğin peşinden.

Aldanış!

güveni teslim etti,

yalana, ihaneten...

Aldanış!

haykırış oldu

aşk oldu,

şiir oldu

döküldü kalmeden!

-

-