Bir Albümden Resimler

• 

  Kasır Galı

  Bu resimler;
  Mazinin tezahürleri Üstad,
  Nur içinde yat.

  Devamını Göster

  • 11
  • 1

  Cevap Yaz
• 

  Ali Koç Elegeçmez

  Sevgili Behçet Necatigil öğretmenim; hayat albümünüzdeki ilk
  resim iiçin,"okunmuş toprak" diyorsunuz..0 zamanlar yetersiz
  barajlar nedeniyle kurak kalan ,öküz arabalarının çektği kara-
  sabanlarla ciğerlerine inilmeye çalışılan ve yalnızca bulutlardan
  düşecek yağmurlarla tava gelmesi beklenen ,bu nedenle köylü-
  nün-kasabalının sık sık yağmur dualarına baş vurduğu o günleri
  mi kastettiniz acaba?..
  Ee bu artamda tarlada çalışna bir insanın yüzü-gözü sinek- böcek
  ısırjkralarıyla , bulaşıcı hastalık lekeleri,yara-bere içinde kalmaz mı?
  Kalır elbette, ,bu fotoğraftan da bunu anladı bu kardeşiniz sevgili
  Necatil hocam!..
  Gelelim lise çağınızdakli fotoğrafa ..0 zamanlar şimdiki gibi inter-
  net yok ki,size ,sizde olmayan fotoğrafları gönderip belleğinize
  anılarınız tazeleme imkanı sağlasınlar...Elbetunutacaksınız..Bu
  da güzel bir şey..Unutacaksınız elbet..Bu çok doğal bi durum...
  tıpkı bizlerin de unuttuğu gibi..
  Yüksek okul yıllarınıza gelince ; sizin gibi başarılı bir insan,
  ilerde başarılı meyveler vermek için elbet kitapların içinde
  kayboılacak..Bunu da ne güzel dile getirmişsiniz.
  Gelelim 1970li seksenli yıllara...Aman Allah! ,Allah o günleri
  bir daha göstermesin!..
  Yolum ormana düştü demişsiniz.. Ne ormanı sevgili Behçet
  Necatigil Öğretmenim!b..Bzim o yıllarda yolumuz kendi mem-
  leketimizde ,doğduğumuz köyde-kasabada-kentte , sokakta,
  okuduğumuz okullarda Vietnam'a, Suriye'ye, Irak'a Lübnan'a
  düştü!!
  Kimimiz sağlığımızı , kimimiz sevdiğimizi, kimimiz, okulumuzu,
  kimimiz, sizin gibi kitaplar arasında kaybolarak elde ettiğimiz
  işimiizi, kimimiz canımızı kaybettik..ya da kaybetmek zorunda
  kaldık.....Dedim ya ,Alah bir daha öyle günleri yaşatmasın..
  Ama geçmiş bilinmezse yaşatırlar da insana, öyle değil mi?
  Gelelim son resminize sevgili Behçet Necatigil Öğretmenim!...
  "Biraz dinleneyim dedim/Kovuldum" demişsiniz..
  Kovulmadınız sevgili hocam..Burada kullandığınız çuvaldızı
  anlıyorum..Ne yapalım yaşamın cilvesi bu..İnsanlar öldükten
  sonra anasını-babasını unutuyorlar.. siz-biz unutulmuşuk çok
  mu?
  Ama bıraktığınız ürünler , biraz olsun unutulmamak için, hiç
  olmazsa arada sırada hatırlanmak için değil mi? Başarmış-
  sınız!
  Nur içinde yatınız!..makamınız cennet olsun!..13.12.2020
  

  Devamını Göster

  • 9
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Ahmet Emer

  Üstad, sen kovulmadın ki, kalbimize yerleştin!
  Çiçekler içinde uyu..!

  Devamını Göster

  • 3
  • 2

  Cevap Yaz
• 

  Naki Aydoğan

  Albüm sararan yapraklarımızın hatırası
  Doğa yaz pozları
  Köstebek izleri yüzümde sivilceler
  Kovulduğumun resmi

  Devamını Göster

  • 2
  • 2

  Cevap Yaz
• 

  Doğa Fendi

  “Biz de gittik, önemli mi? Bizim de şiirlerimiz – Çevrildi. Batı dillerine. Bir batılı geçtiğim çizgilerden – Geçmedikçe – Ne kadar anlar beni – Sirklerde zebra. Eğlencelik arar gibi – Okuyacaksa beni – Kalsın istemem ondan gelecek – Hayır. Ben kendi yurttaşlarıma - Anlatamıyorsam derdimi – Kalsın - Kalsın daha iyi!'

  Devamını Göster

  • 4
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (5)