Deniz istiridyeyi,
İstiridye inciyi,
Ben seni sakınırım.
Maviye vurgun bir kuştur yüreğin,
Aklımı adımlarsın.
Kuyruk doğdu,
Doğdu ve dalgalar gösterdi yüzümü.
Suratıma vurdu
Öksüz kalmış peygamberi;
Bir vahiy gibi gelen:
“Senin yüzünden, senin yüzünden, senin yüzünden...”
Oku, Yaratan Rabbinin adıyla oku.
Bir alaktan fazlasıydın.
Şimdi gece yıldızları,
Sokak lambaları saklıyor.
Ve benim aklım hep sende.
Kayan her günahım,
Yeşilindedir o gözlerin.
Bugün doğdun.
Gözlerine bakıp ağlamıştım.
Bir valize sığdırıp geride bıraktığım kendim,
Ar sahibidir.
Ve gece dilek kayıyor.
Sana yıldız tutmasını öğreteceğim.
Ve gece dört mum üfleyeceğim:
Bir fanus ve dört balık.
Benim yüzümden, benim yüzümden, benim yüzümden...
Oku, Yaratan Rabbinin adıyla oku.
Bir alaktan fazlasıydın.
Keşke bir dölüt olarak kalsaydın.
Seni benden alamazdım.
Şimdi gece sensizliğime ağlıyorum.
Niyazlarım boşunadır.
Şimdi gece beyaz kuşlar uçuyor.
Umuda mıdır?
Haz An
Kayıt Tarihi : 5.1.2025 12:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.