Bir Akşamüstü Şiiri - Aydın Ahmet

Bir sonbahar günü aylardan ekim
Ölmek istiyorum bir akşamüstü
Ne yâri çağırın nede bir hekim
Ölmek istiyorum bir akşamüstü

Yollayın ardımdan beni gülerek
Gözyaşı dökmeye sanki ne gerek
Dayanamaz oldu artık bu yürek
Ölmek istiyorum bir akşamüstü

Dostlarım yârime haber salmasın
Şu yalan dünyada vardım saymasın
Hastaymış desinler kimse duymasın
Ölmek istiyorum bir akşamüstü

Bir sonbahar günü gideyim dostlar
Üstüme dökülsün sarı yapraklar
Gel artık diyerek bekler topraklar
Ölmek istiyorum bir akşamüstü

Mezarın başını taştan oysunlar
Kuşlar içsin diye bir tas koysunlar
Vefatımı üç gün sonra duysunlar
Ölmek istiyorum bir akşamüstü

Yârim beş gün sonra haberin alsın
Bir kötü latife edildi sansın
Bir su veremedim deyip utansın
Ölmek istiyorum bir akşamüstü

Tel çekin tafsilat kısa yazılsın
Mevtimi duyanın içi ezilsin
Dar vakit mezarım çabuk kazılsın
Ölmek istiyorum bir akşamüstü

Nasılsa ömrümün çıktı talanı
Eskiciye verin benden kalanı
Uzunca okuyun benim salamı
Ölmek istiyorum bir akşamüstü

Yârim cebimdeki mektubu alsın
Ona bu son mektup hatıra kalsın
Okuyunca kirpikleri ıslansın
Ölmek istiyorum bir akşamüstü

Batmıştır ufukta artık güneşim
Bağırsam duyulmaz kimseye sesim
İsmi olacaktır en son nefesim
Ölmek istiyorum bir akşamüstü

Birazdan son nefes çıkar bir hamle
Ecel başucumda ağrı bahane
Son defa alnımdan öp artık anne
Ölmek istiyorum bir akşamüstü