Bir akşamüstü Şiiri - Ömer Altıntaş 4

Bir akşamüstü eve gelirken
Bir yol ayaklarıma oldukça aşına
Bir yol, yoldan daha çok aşılmaz bir dağ
Gözlerim şimdi uzaklara çok yakın

Çekyat'a atarken kendimi
Bir şeyler yazmak için çocuklara
Bir direniş
Kollarımdan dökülüyordum
Kimse görmüyordu yorgunluğumu

Göğe doğru bakarken gözlerim
Çocukluğum gidiyordu yoldan çok uzun
İnce bir yağmur yağıyordu
Ellerim sıcak bir eve hasretken

Dalgalanan bir bayrak ıslanıyordu gökte
İçimde bir Mehmet
Umudumuzu tazeler gibi
"Korkma!
Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak" diyordu.
Öyle bir istiklal yürüyüşü birikiyordu ki ayaklarıma
Yola çıkmak için oldukça istekli

Her sabah çarşıdan geçerken oysa ben
Yüreğime göz kulak takıyorum
Gariban memleketime bakıyorum
Esnaf
Bir derviş edasıyla bekliyor
Gurbetçi kış günü inşaatta
Altı buçukta ayakta şehir
Sabah namazınıda değil
Otobüs duraklarında bir Nuh'un gemisi
Fabrika bacaları vuruyor göğe
Artık ne göğün güzelliği
Ne de göğe bakmanın güzelliği kaldı kimsede

Bir akşamüstü geldim eve
Yolda bir manavdan sebze alırken ben
Utancımdan sebzeyi bile seçemedim
Öyle garib bir şairim ben

Ablam
İçeri aldı beni yüreğimin tozlarını çırparak
Televizyonda akşam haberleri
Sokağa çıkma yasağı
Korona virüsü, ölü sayısı
Demokrasi temellleri
Bakanlar, Balkanlar falan filan
Peki nerde?
İlaç bulamayan fakirler
Sma hastaları çocuklar
İnsanların kulakları sağır artık
Yüreği körermiş
Virüs mü
İnsan mı kaldı?

Bugün yıl başı
Allah hatırlanmayacak

Ömer Altıntaş