Bir aksamdi sicakdi temmuz du aylardan oturdum masada yanliz içtiğim sigaranın dumanı tutuyordu kimse sormuyordu baktım bir kadin gülüyordu sessizce tanıdık bir yan aradım sen olan yanlizdim sensizdim gittim yanına beraber yürüdük bizim sokakta Hani sevdiğin o kafe vardı orada bir kahve ictik Cocuklar tanıdı abi yenge nerde dediler ben sustum oysa bizim masada oturuyordum garip bir sıkıntı çok...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta