Bir Akşam Vakti Anlamsızlığı.

Akşam ezanı henüz okunmadı.
Parkın en güzel yerini işgal etmişim.
Bir dakika arayla bankı kaçıran teyze
Yüzüme bakınmakta.
Ya çek git yada yer ver diyor ağzını kullanmadan.
O kadar saygıdan yoksundum ki o gün.
Ne küçüklerimi görüyordu gözüm nede büyüklerimi
Ayak ayak üstüne attım bide batan güneşe saygısızca.
Kızgınlığını kızıllığıyla gösteriyordu sanırım.
Belki bu yüzden ilk önce benim üzerime çöktü karanlık.
En çok beni üşüttü karanlık.
Yar bir sigara kadar yakın bana.
Çıkardım cebimden yarı hayal ettireni.
Tutuşturup bir nefes çekince içime.
Ben mi sigarayı yakmıştım.
Sigaramı beni yakmıştı.
Yar mı beni yakmıştı.
Ben mi yari yakmıştım.
Bir türlü anlam veremedim
Hiç bir şeye anlam veremediğim gibi.