Bir Akşam Vakti Şiiri - İzzet Türker

Bir akşam vaktinde
Oturmuştuk seninle Konak Pier de
Güneş batmaya yakın bir yerde
Saçların ise güneşin batış renginde
İçiyorduk biraları seyrederken körfezi
Vapurlar her zamanki gibi seferde
Martılar durur mu hiç vapur gider de
Avuçlarım terliyordu heyecandan
Gözlerinin içine bakarken
Gözlerin ise;
Güneşin toprakla buluştuğu bir renkte
Ve işve ile gülümseyişte
Sohbet koyu,
Hiç akşamın olmasını istemiyordum
Ama ne yazık ki güneş kaybolmuştu
Birazdan biliyordum sıra bizde
Ayrılık busesini kondurduğunda
Anladım ki güzel bir gün bitmişti
Konak Pier de
Maalesef bir anda
Bu koskoca şehirde
Gecenin karanlığında
Kaybolup gitmiştik ikimizde