Bir akşam vakti Şiiri - Fikret Ediş

İşte yine bir akşam vakti,
Bu şehir sensiz,kaldırım sensiz.
Kuytu bir köşede uyuya kalmış kediler.
Uzaktan,çok uzaktan..
Kudurmuş aç köpeklerin sesi duyulmakta.
Sokakta ecelin ayak sesleri.
Git gide yaklaşıyor bana.
İşte yine bir akşam vakti,
Odamda diz çökmüş yalnızlık,
İki el arasına dayandı başım,
Bir ömür muhasebesinde gel,git fikirler,
Beni ne bir kör anlar,ne de bir sağır.
Sensiz bu günahın vebali ağır.
İşte yine bir akşam vakti,
Rüzgarda yaprak hışırtısı.
Köşe başında dilenciler,
Beni bir ben anlar,bir de deliler,
Köşe başında sarhoşlar,
Köşe başında dilenciler,
İşte yine bir akşam vakti,
Belli ki yolumu şaşırdım yine,
Eyvah eyvah! Nereye didiyorum ben?
Bu sokak oturduğum sokak değil ki,
Bütün tabelalar mahşer yönüne dönük.
Bu akşam ölen benim demek ki,

Fikret ediş
ölüme beş kala
27/10/2009