bir akşam üstü seviyorum seni,
güneşin batışındaki hüzün gibi,
bir limanda ufku seyreder gibi,
pervanenin ateşe tutkusu gibi,
yani anla işte seviyorum seni...
kahrolası gurbeti sevmiyorum,
karanlıkla son bulan günü,
onca insanın evlerine hapsolmasını,
pencerelerde perdelerin çekilmesini,
bir şehrin karanlıkta kaybolmasını,
sensiz anason kokusunu sevmiyorum...
sevmiyorum sensiz doğan güneşi,
ayın ne hilal ne de dolunay halini.
yok birbirinden farkı mevsimlerin,
günlerden ha çarşamba ha cuma...
Tanju Çubukçu
Kayıt Tarihi : 15.2.2020 18:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tanju Çubukçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/15/bir-aksam-ustu-68.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!