Bir Akşam Üstü Şiiri - İsmet Bozkurt

Yürekte yeşeren bir cemre gibi
Bulutlar çağladı gözlerim sustu
Öyle bir sevda ki görünmez dibi
Acıyla dürüldüm bir akşam üstü.

Ay kırık düşümde Nur ‘anı gördüm
İçten içe har-ı yananı gördüm
Nuh un gemisinde tufanı gördüm
Hüzünle büründüm bir akşam üstü.

Belli ki mutluluk bana çok ırak
Göğsünde bir ateş yakayım bırak
Gönlümün sahrası ıssız ve kurak
Hayale sarıldım bir akşam üstü.

Leyla’yı aradım mecnun misali
Gözümde bir serap yârin visali
Elleri bağlanmış sürgün timsali
Çöllerde süründüm bir akşam üstü.

Nemrut İbrahim’in bilmez halını
Zemheride kırdı ayaz dalımı
Ateşle dağladım ben sol yanımı
Çarmıha gerildim bir akşam üstü

Ömrümün katline kılıç bilerken
Zihinde geçmişi bir bir silerken
Ellerim semada seni dilerken
Ufukta göründün bir akşam üstü.