Sararmış yaprakların düştüğü yolum,
Sırtımda taşıdım seni ömrümce...
Çoktandır kırıktır kanadım, kolum
Geçiyor günlerim sensiz,sessizce...
Yollar uzasa da yaklaşır dağlar,
Kaybolur giderim ufkun bağrında...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta