İnsan sevmekten yorulur birden bir akşamüstü
Issız gözlerinden yaşlar dökülür
Mutluluk düşünsen umularına kar yağar
Buz tutar yüreğin
Unutulmuş resimler gibi hayatı seyredip
Sararmış tozlu raflara kaldırırsın
ama kırgın,ama yılgın,ama yorgun
Hikayeleri anlatırlar her biri
Ve şimdi terkedilmiş ve yalnız,
Geriye solmuş renkleri kalakalır...
Kayıt Tarihi : 21.10.2008 14:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)