Bir Akşam Üstü Şiiri - Kursat Çiko

hani bir akşam üstü yolda yürürken
kaldırımdan çıkarken zorlandığım
sigaramı atıp üzerine basarak söndürmenin bana zahmet verdiği
bir akşam üstü

gökyüzünü seyrederken ayın parıltısı
yıldızların çokluğu kadar yanlızlıklarını
göğün karanlığı kadar ürpertili halini
aklımdan geçiriyorum
bir akşam üstü
sensizliğin sesini dinlerken
karanlığın korkusunuüzerimde hissederken
içimdeki ürperti bedenimim üşümesi
yinemi seni hatırlatmak istiyor
bir akşam üstü
karanlıkta duran çiçeğin gölgesi
ordan oraya koşan kedilerin sesi
yine bedenimim ürpermesi
insanların beni senin yaptığın gibi
bırakıp gitmesi
kalbimde filizlenen çiçeğin ölmesi
yine yine seni seni hatırlatıyor
bir akşam üstü