Bir Akşam Sarhoşluğunda Ağlamak

Rüzgâr başlayacaktı, belliydi sallanan yapraklardan
Ben ilahilerin koynunda dua ediyordum,
Bir şeyler zorluyordu yüreğimin kapılarını
Düşünülmek mi, unutulmak mı bilmiyordum.
Kaldırımda ezilen çiçekler gibiydim
Boynum bükük
Gözlerimde güneşin kuruttuğu susuzluk
Herşey dün gibi olsun istiyordum
Biraz toz pembe, biraz mavi
Hayatım roman, basılmış satır satır
Yollar mı küstü yoksa gelen mi yok
Bilmiyorum...

Cem K.
1996
İstanbul