Bir Akşam Fotoğrafı Şiiri - Nadir Kaya

*
Gözlerine bırakıp çocukların son parıltıları,
çekilip gitti sonra, binaların arasından,
güneşin incecik ve sıcak parmakları.
*
Genç bir kız pencere onunde, işliyor son yapraklarını bir güle.
Çorbanın tuzunu ekliyor bir büyükanne , bir tutam gün ekler gibi ömrüne.
*
Evine ekmek götürüyor bir kadın.
Düşürmeden yere umutlarını ve yaralarını,
yorgun ayaklarıyla, geçim derdine boyuyor sokağın tüm kaldırımlarını.
*
Sonra el ayak çekiliyor, geride sadece hısırtısı yaprakların.
Bir kaç ışığı kalıyor pencerelerde,
derdini geceyle avutan insanların.
*
Bense kiraz ağacıyım, kıyısında bir bahçenin.
Görürüm her gün bütün olanları.
Kucağım,
kuşların sığındığı yuvadır akşamları...
Nadir Kaya
Son kısım: " Kuşlar nereye sığınır akşam olunca" diyen Ahmet Telli'ye...