Bir akşam çalacağım kapısını ansızın.
Çıkacağım karşısına o insafsızın.
Kanına gireceğim o kansızın.
Bu kadar gurur niye.
Bu kadar kibir niye.
Havan kime ne oldun diye.
Kimlere sattın kendini üç kuruşa.
Şu anda ele güne muhtaç
Yaşamaya çalışıyormuşsun aç bilaç
Tutsaydın ellerimi
İsteseydin sevgimi.
Olurdum sana ilaç.
Sen istedin kaybettin.
Zenginlere kul ettin.
Kendini rezil ettin.
Seni çoktan unuttum.
Mutlu yolumu tuttum.
Adın neydi söyleme.
Onu bile unuttum.
İskenderun: 04 Aralık 2009
Tayfur IşıkoğluKayıt Tarihi : 4.12.2009 16:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevdiklerimi mutlu etmeye onlarla mutluyum olabildiğince. Gerisini boş verin. İçimi acıtan bir sızı gibi ara sıra yokluyor.
![Tayfur Işıkoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/04/bir-aksam-calacagim-kapisini.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)