Dışarıda uğuldayan, camı tıkırdatan bir rüzgâr.
Karanlığa bürünerek sohbet eden yıldızlar.
Sallanan, sallandıkça hışırdayan ağaçlar.
Yalnızlığa gömülüp düşünen beden ve garip duygular.
Yine başı iki elinin arasında garip manzarayı seyrediyor.
Fakat gözleri donuk, belli ki ümitsizce bakıyor.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
gözler haykırınca kulaklar duymaz
duyulacak ne varsa sızıyorsa gözyaşlardan yanaklara,
iz olup akacak
sahipsiz sokaklara...
'Karanlığa bürünerek sohbet eden yıldızlar'...çok güzel,duygusal,hüzünde var....tamamlamış şiirinizi....ellerinize sağlık.
kaleminize sağlık...sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta