Bir Ahu Gözlüye Kandım Erenler

Bir ahu gözlüye kandım erenler
Onun için zây eyledim aklımı
Beni benden aldı bir çift göz ile
Onun için yandım ateşlere ben

Bülbül gibi şakır dilleri vardı
Gülden güzel kokar elleri vardı
Dokunsam kıyamam nazik tenine
Onun için yandım ateşlere ben

Gamzeleri aklı baştan çıkartır
Kirpiği ok olur can’a batardı
Sanki bir selviydi nazik endamı
Onun için yandım ateşlere ben

Gülerse cemali nurlar saçardı
Ağlarsa gözünden inci dökerdi
Nazlansa edası yürek yakardı
Onun için yandım ateşlere ben

Bir yürüse güller açar çöllerde
Su çıkardı kuru kurak göllerde
Bırakıp gidince yaban ellerde
Onun için yandım ateşlere ben

Güzel huyu vardı paha biçilmez
Dünyadan geçilir ondan geçilmez
Benzeri yok idi onun cihanda
Onun için yandım ateşlere ben