Bir Ağıt Bir İsyan Şiiri - Şubat Türkay

Olmayan bir evin, bulunamayan yolu...
Eski şarkılar ve soğuk rakı…
Hak edilmeyen bir son…
Doğmamış çocukların günahları..

Şimdi sadece hayal edebiliyorum, olması gerekenleri..
Olanlar kalmış elimizde avucumuzda..
Hak edişler bambaşka...
Hayaller başka….

Sokaklara düşmüş bir hüzün..
Mutluluk sadece bir hormon mu?
Gözlerime yansıdı çocukluk yüzün..
Özür dilerim, muhtemelen unutmuşum..
Senin bu sevdaya dahlin olmadı, sol göğsüm..

Benden gelip geçti bütün ağır kayıplar…
İçime oturup kaldın, sen….
Yerin oldukça rahat bilirsin….
Nerede, nasıl olmak istersen…

Aslında şeytanın tüyü var üzerimde...
Oldukça fazla sayıda, vahşice sevenlerim…
Bir türlü sadece sen sevemedin belki de…
Belki de ben izin vermedim….

Şiddetin tarihçesinde vardı bu tür acılar…
Gerçekte barbar olan tanrımız mıydı,
Yoksa kullar mıydı en gaddar olanlar…
Aklın en derinlerinde deli sorular….

Olmayan bir evin...
Bulunamayan yolu…
Aşk içinde kan….
İnsanoğlu insan...
Bir ağıt bir İsyan…