Bir Ağırlık Çöküyor Sol Yanıma Tarifsizce

Yalnızlık ne çok severdim seni

Uzandığımda günün yorgunluğuyla

Başbaşa kalırdık bir evren mesafesi uzaklarda.

Oysa artık özleyemıyorum bile

Bir ağırlık çöküyor sol yanıma tarifsizce

Utanması yok gidesi yok hep benimle.

Dalgalanıyor usum da bir pembe bayrak

Trompetleri çala çala diktiler di bir zaman oraya

Onlar da çoktan gitti sensizliğin sessiz rüzgarlarıyla.

Kutlanan sa yalnızlığımın dır şimdi sonbahar akşamlarında.