Bir Ağcımız Vardı Şiiri - Hacı Gürbüz 2

Bir Ağcımız Vardı ⁵⁰

İlkbaharda ümitlendi ağacımız
Çiçeklere bezendi rengarenk
Güzeldi aynı senin gibi
Vefasız

Sabah güneş doğdu üzerine
Ağlıyordu sanki yaprakları
Onun damlaydı gözyaşları
Benimki ise süzülüyordu
Vefasız

Güz geldi döküldü yaprakları
Duman çöktü dertli başını
Kırcılar tuttu nazik dallarını
Buz ettin yürekte aşkımızı
Vefasız

Birden kar yağdı üstümüze
Gürbüz Anılar birde ağacımız
Örttü üstümüzü kefen gibi
Haniya ölümsüzdü aşkımız
Vefasız