Bir Ağaç Kopmuş Köklerinden Dinledin Mi ...

Dinlemeyi bilmeyenler yüzünden....
Anlatamamayı üslendik....
Satırlar nede güzel dinlerdi bizi....
En kötü halimizde bile....
Çekmezdiler kendilerini...
Güzel çirkin içimizin her halini...
Sarardılar cümle cümle kelime kelime sözlerimizi....
Ve biz işte anlatamadık yine belki bir başka dinleyene....
Bir bulut bilirdi Damlaların dökülüşünü...
Her çarpanın yürek misali şimşeklerini....
Toprak içine çekerken dinledim anladım der misali....
Kendi anlatımını sunardı kokusuyla....
Ve tüm kuraklığın bitişi gibi...
Sellerde de......
Yağmur anlatırdıda....
Toprakta bazen dinleyemez miydi....
Sürüklene ağaçların Hikayeleri gibi...