Bir şehrin cadde gürültüsü gölgesinde
Bir mantık ve akıl gizlenir
Esince anlarsın ki durmaksızın
Cümle cümle sözcük sözcük izlenir
Yorar mı yorar felsefeyle
Vaktimi alır sormaksızın
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta