Bir Adsız Garibin Anısına...

Hiç gözleri kırpmadan hep ufuktaydı semadaydı
Nur yüzü yıkandığında ikizi gibiydi sanki aydı
Her lafı yazıklar olsun derdi kadere vay ulan vaydı
Arardı gözü ile bakardı umutlara ufuklara dalardı...

Bir şey yoktu yemesinden içmesinden
Aç olsada tok olsada tütünü eksilmez kesesinden
Ne dertleri vardı söyleyemediği içli sesinden
Hiç inmemişti feleğin tokatı, inmemişti ensesinden..

Ağlardı her gün doğrulamadan hasta yatağında
Gözleri hep sağlıklıların taçında, başında
Gözü olmazdı hiç kimsenin ekmeğinde aşında
Yaşardı çaresiz hep yutkuna yutkuna..

Cebinde olmazdı olmadı bir pulu
Hep derdi''Ben de Allahın bir kulu
Ölürken bile gözleri hep dolu hep dolu
Damlar yavaş yavaş hep toprağa toprağa...