Bir Adın Vardı İçimde Şiiri - Münzevi Ze ...

Her gece,
rüyama düştü adın
tüm harflerin ıslaktı.
Gözlerin,
bir yangından arta kalan
sığınak gibi sustu içimde.

Sana söyleyemediklerim
bir şairin dilsizliğinde
titreşen gölgemdir artık.
Ve ben
her susuşumda
biraz daha sen olurum
biraz daha eksilirim kendimden.

Aşkı seninle öğrendim,
ama imkânsız haliyle.
Bir tende arayıp
bir duada bulduğum kadar.
Çünkü sen,
her yaklaştığımda
bir adım daha uzaklaştın.

Sana ait bir gülüşü
bir ömrün içine sığdıramadım.
Ben geceyi örttüm üzerine
ama sabah sensiz doğdu.
Henüz bitiremeden satırları
içinden çekip gittin,
sanki en güzel dizesi
silinmiş bir şiir gibi
kaldın elimde

Bir adın vardı içimde,
kimse duymasın diye
kalbime gizlediğim
Ama kalbim artık
atmayı da bilmiyor.
Ve sen yoksun.
Göğsümde bir boşluk:
adını sen koyduğum.