Bir Adın Olmalıydı Şiiri - Mehmet Koç

Kırmızı papatyalar içinde bir kadın, gözleri kocaman ve ufacık yüreğime sığmaya çalışıyor. Şiirler okuyorum ona, o sonatlarla cevap veriyor. Kelimelerin bulanıklığında, pamuk şekerinden yapılma dudakları değiyor parmaklarıma. Bir ten yangını başlıyor, kavlıyor her yanı tenimin damla damla. Sonsuz bir iç çekiş, adının baş harfi.

Sokul koynuma cenneti içen kadın
bilmediğim sarhoşluğum
kaç kez kesildi kollarım
bilinmez kere yattım intihar düşlerine
anamın öğretmediği şeydin sen
meme uçlarında yaşam gibi ölüm

Kör tapınakların sunaklarında
tanrıyı ararken kokunda yittim
bir yılan oldum deliğine süzülen
ağzının orta yerinde figanlar
ellerinde titreme nöbetleri
kasıklarında sarhoşluğumun suyuyla

kendi karanlığımda kendimi içtim
bir tabloda görmüştüm, tatlı vahşeti
kadının kalbindeydi adamın dili
korkmadan seni düşündüm
bir duble rakıyla kan revan
aşk denilen habbenin beyhudeliği

insan iki parça yaradılırmış
aslında iki beden hepten tekmiş
her şeyin bir karşıtı olduğu gibi
aranırmış insan gelişinden gidişine
rastlamak için öbür biçimine
Kör gözlerimde gördüm beni sende

soyun cehennemini anadan üryan
tenim ruhum canım seni özler
kasıklarımın ateşi kasıklarında sönsün
ve sonsuzluğu doğuralım birlikte
bir şiir olsun dudaklarda yaralar
her sözde bir can alalım
her sözde bir can yaratalım. #şiiradamı