Yokluğun kor olup düştü içime
Bu acıyı tarif edemiyorum.
Nasıl bağlamışsın beni kendine
Bir adım uzağa gidemiyorum.
Aşk yanmaksa, duman duman tütmekse
Hücre hücre, zerre zerre bitmekse
Neticesi bu diyardan gitmekse
Artık bu deveyi güdemiyorum.
Alev olup benliğimi sarsa da
Dayanırım, bu aşk beni vursa da
Sana bir mutluluk borcum varsa da
Yeminimi bozdum, ödemiyorum.
Yokluğunun hüznü çöküyor yine
Bu acıyı tarif edemiyorum
Nasıl bağlamışsın beni kendine
Bir adım uzağa gidemiyorum.
Kayıt Tarihi : 30.5.2015 21:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SAYIN:ÖMER BEY
neredeyse her insanın kendinden birşeyler bulabileceği
mükemmel mısralar,
tebrikler dost.
kıvamında tatlı sert anlatımı
hoş bir paylaşım kutlarım
değerli şairi,
TÜM YORUMLAR (4)