“Sensiz yaşayamam” dediğim günde yalnız kalmıştım, o günden hatırımda kalan,uçurummuş gibi kendini omuzlardan aşağı bırakan uzun sarı saçlar, ya da yay gibi kaşlarının altında dört etrafı karayla çevrilmiş bir çift mavi göz de değil;
Işıltısını kaybetmiş pasaklı güneşin,ürkmüş bir kedi yavrusu gibi siyaha çalan gri bulutlara sığınması, öfkesinden çılgına dönen denizin kabarıp öfkesini sahile kusması,isyanları anne şefkatiyle kucaklayan ıslak kaldırımlar ve havadaki geniz yakan keskin kan kokusu.
Sahibi meçhul kartallara yem oldu o gün dudaklarımdan uçan güvercinler,ilk defa yapa yalnızdım zihnimin mahşer yerinde,yalın ayak yürüdüm kalp kırıklarımın üzerinde eski bir şarkının son dizelerinde çırpınarak sıla bildiğim yerde gurbete gark olup jilet kesiği acılarda boğulurken çilingir sofrasında özlemleri yudumladım, daha parçalarıma hakim olamıyorken
küçücük yüreğimin ardından sürüklendim oradan oraya,kalmak gelmedi içimden bu yüzden
tek bir sigarayı yaşamaya tercih ettiğim,ama bir türlü kopamadığım bu yerde.
Elim kolum bağlı gözü dönmüş akşamlara teslim oldum istemeden, zaten yalnızlığa itilmiş, mahkum olmuştum, kaybedecek ne bir pulum ne de yitireceğim bir ümidim kalmıştı, varsın bundan sonrasını insafsız geceler düşünsün, belli ki benim yaşamak zorunda olduğum kaderim bu, güler mi, acır mı bana bir gün bilmem…
17/05/2010 Erzincan
Adem YıldırımKayıt Tarihi : 18.5.2010 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürümek, zift üstü kayganlıkla, yanık yağ kokuları üstünden, gecenin görünmez havasından, kıyı bucak gölgelere basarak yürümek…
Şehrin kalbine doğru…
Sevdiğine doğru…
Sanki,
şehrin kalbidir sevdiğinin yüreği…
Koşarcasına ona doğru gidersin, ayağın kayar düşersin, avuçlarına zift bulaşır, kızgın, soğuk, soğuk bir bakış atarsın sızan sulanmış kanına…
Uzaktan acı bir siren ve korna sesi ve uzun bir darbenin tok sesini duyarsın, son anda…
Kararır göz kapakların, bir koku kalır son nefesinde boğazını yakarcasına, belki özlediğin koku budur ve yoluna ölmek budur belki sevginin…
Vazgeçilmez gece yaşamlarının kâbuslarından biri bu düş peşinde koşma…
Alışılmamış yalnızlık zamanları bu…
Mustafa Yılmaz
ant+10
Zaman çözümdür tüm olumsuzluklara...Kutluyorum güzel çalışmanı...
TÜM YORUMLAR (4)