Aynı günün farklı dilimlerinde farklı yerlerde,aynı şeyleri düşünüyorduk beklide farklı duygularla,o benim gibi yalnız olmayabilirdi,yalnızsa da benim suçum değildi,
Belki de benim yalnız olduğumu bile bilmiyordu, bilse de bir şey değişmezdi,değiştiremezdi
O bensizliği seçmişti ben ise yalnızlığı,ondan başkası giremezdi hayatıma,o zamanlar öyle sanıyordum,çünkü ruhum çok hırpalanmıştı ve bir aşkı daha kaldıracak gücüm kalmamıştı, korkuyordum belki de, tam aşık oldum derken ayrılmaktan,daha son provayı yaparken oyunun bitmesinden,yeniden yıllarca kâbuslarla yaşamaktan,ya da tekrar zedelenmekten korkuyordum, her aşk bizim aşkımız gibi kısa sürmüyor bazı aşklarda gerçek mutluluğun tadına varılıyordu belki, ama ben anlık aşkların yasını tutarak kendimi harap etmekten bıkmış, zaten viran olmuş gönlümü yeni aşklara kapatmaya karar vermiştim o gün, artık fırsat vermeyecektim beni kırmalarına, ruhumu yormalarına,bedenimde onarılmaz tahribata yol açmalarına…
Çok sordum kendime; acaba o halâ eline geçen her fırsatı değerlendiriyor muydu, hiç kendini lanetliymiş gibi hissediyor muydu, hiç yalnızlığın dayanılamaz sancılarını tatmış mıydı, yüreğinden hiç sevgi damlaları akıyor muydu, damlarken bir şeyler kaybetmenin acısını yaşıyor muydu, ya da hiç sebepsiz bir şeyleri yitirirken kendini sorguluyor muydu, ya hiç yaşamadı ya da umurunda olmadı, nasılsa farklı rollerde farklı sahnelerde farklı kişilere oynadığı gibi benim sahnemde de bana başarılı bir oyun sergilemişti….
15/06/2010 Erzincan
Adem YıldırımKayıt Tarihi : 5.7.2010 10:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ant+ 10 puan
YALNIZLIĞIN KÖRDÜĞÜM ZAMANLARINI SEÇMİŞTİM BEN...
KAYBOLUŞLARI, YETİMLİĞİ, UNUTAMAMAZLIĞI, VE DE HIRÇIN SESİNİ SEÇMİŞTİM...
BİR DE GÖKYÜZÜ MAVİSİNİ, KAHREDEN SİYAHLIKTAN KAÇMAK İÇİN MAVİNİN GİZEMLİSİNDE KAYBOLMUŞTUM...
KAYBOLMAK ÇİN ADIMI DEĞİŞTİRDİM GİZEM TAKTIM BAŞINA BELKİ İLGİ DUYARSIN ARARSIN, ARAŞTIRIRSIN DİYE AMA SEN BENDEN ÖNCE KAYBOLDUN KAYIPLIKLARIN KAYITLARININ TUTULDUĞU YERDEN KAÇARKEN...
DÜNYA DAR BE CAN DAR. VE DE KÜÇÜK DERLER AMA SEN KAYBOLURKEN BÜYÜTTÜN DÜNYAMI...
KARANLIKLARI ATTIN ÖNÜME BER DE KİMSESİZLİĞİMİ YÜZÜME VURDUN... VURDUN Kİ VURDUN SESİM ÇIKMAZA ATTIN BENİ...
ŞİMDİ VARSA YÜREĞİN UNUT BENİ VE DE UNUTTUR KENDİNİ GÖLGE OYUNLARINDA... HADİ BİR HASRET HEDİYEM OLSUN SANA BELKİ BİR GÜN HATIRLAMAK İSTERSİN DE BENİ İÇİNDEKİ SIZIYI DUYARSIN... DUYARSIN DİLERİM... DUYARSIN...
mustafa yılmaz
ant+10
Çok güzel bir deneme. Akıcı, duygu yüklü ve meraklandırıcı bir anlatım uygulamışsınız. Bir de öz eleştiriye de yer vermişsiniz. Tebrik ederim.
Saygılarımla.
Hüseyin Durmuş
www.kafiye.net sahibi
Emekli Edebiyat Öğretmeni
mutlaka bir onunda yanacaktır canı sevenin ahı yerde kalmaz
kutlarım canım kardeşim yine mükemmel öetsi bir seslenişti yüreğinden
kutlarım arkadaşım
TÜM YORUMLAR (5)