Bir Adım Mesafene Yazılmış Bir Adım Da ...

Yüreğimde cereyan yapıyor bıraktıkların. Susuz denizlerin kalış sahiliyim.Ben sende kalmışım, senden gitmişim.
-Damlalar peşinatını ödemiş acılarımın.Bu gidiş çok bereketli, çok zekalar besledi içimde.
- ‘dün’ vardı. Dünyaya sığmazdı. Şimdi geçmişin gözelerinde ayrık otların artığı gibi benden sonralara kalanlığın kulesisin.
-Fenerlerin yadımı aydınlatır, günlerine siner ruhunun sızıları.

Geçmiş olan geçmiş olsuna gelmiş sanki. Oysa benden geçmemiş geçmişlerin seyri var.
-Tutku ile tutulmak arasında kalan onca bilinmeyen hisler var.
-Ateşli bir vuslatın vaveylası yakar aramızdaki yangınları.Buzullarına oğul olan arıların var.
-Muhteşem bir halin aynasından, sana koşan geleceğim var.
Aşk yaşlanıyor sensizliğin dibinde.

Ötemde ötresini aşka sunan gayrılarım var. Hayırlarımı şerh koyan acıların telindeyim.Biraz kendimi çalıyorum.
-Eğlenmek, gülmek, sevmek, benim de hakkım. Ama yokluğun içimdeki sevda tasını kirletti. Pas tutan bir ömrün tasasıyım.
-Yüreğinin k’alayına gerek var.
-Y’örüngesini yengeç ya da yenge mahfillerinde bırakmış bırakılmışlığın isimsiz gazisiyim.
*Maaşımı devlet öder. G’aziyim be kadın!
-Gayrı safi hasılada benim de payına düşen düşlerim var. Kimliğine yazılmış soyadım kadar aşk benzer bize.
-Şaşı ayrılığın naşını ben taşıyamam.Omzumsa sen eksik, sen yarası var.
-Omuz veremem, omzumda senin sıcaklığının varken.
Uçlar arasında bir ucu sende, diğer ucu uçkunlarımda olan kayıpsızlığın dilsiz tercüme ettiği sevgiler sonundayım.
-Bir son gerekti,bir sona gitmek için. Bir sen gerek, bin ben’e gitmek için.
*Beni sorma. Ben kendimde değilim ki.
Bir adım mesafene yazılmış.Bir adım daha attım, adım olarak kalsın bu aşk bahsinde.
-Bırak biraz da kendimle besleneyim. Egocuyum, solculuk, sağcılık, hizipçilik gibi maşalara köz olamam. Göz olamam çıkarların gözsüz emellerine gözlük olmak için.
-Ben biraz adamım son kalanlarından.
-Bedellerin temelini atmışum yücelmiş ruhlara. Sen üstüne aşk gökdelenim yargöğüme uzanırken.Başka Leyla nefesi taşıyamaz nefisim.
-Adını söylemeye kıyamayan kıyıcı Mecnunlar yardaşıyım .
-Arzum uzanıyor, başka gölgelere. Kıyısını ten yapan güzellerin çıplak özlemleri vuruyor sahilime.
-Ben de insanım sanırım. Senden sonra aşık mıyım, insan mıyım, Mecnun muyım, hüzünkeş miyim bilemiyorum.
-Yazgımdan bir kitap yazdım, ne yazsam harf harf sana dökülüyor.
Hecelerim arasında gecelerin kalmış.Başkasının gündüzünde sevda çerçiliği yapsam da sende kalmış ömrüm.
Dil bilsem, dilencilik yapmazdı dilimde dökülenler. Seni bilsem, sen açlığı çekmezdi içimde çekimlenenler.
-Geliyor musun be kadın!
-Peki, gel; ama ben gelmedim henüz kendime. Ya da geliyormuş gibi mi bu sözsüz kalışın. Suskun bombalar atma gözlerden ırak yalnızlık sarkacında.
Başka türlü nasıl gelinir ki can kırıklarıyla gidilen bir aşk dünyasından.