durma
mürekkep yanığı susmaz
rüzgârda
kaç
yorgunluğum bulaşmasın
sana dizelerimde konuşamam
rengi soldu düşlerin
kurudu yaprakların gözbebeği
her mevsim şimdi
kırgınbahar
bundandır üşümelerim
hangi pencereden bakacağıma
sen karar veremezsin
ve ben karışamam beklentilerine
çünkü aslolan(biz kavramında)
nerden değil
nereye bakacağımızdır
YARALI BİR NEFER
BİR TAŞ DAHA ATABİLİR BARIŞA
BİR ZEYTİN DALINDAN
ÖZGÜRLÜĞÜ ALABİLİR KENDİNCE
YA KORKULARINI YALNIZLIĞININ...
15.08.04
f tipi hapishane Edirne
Kayıt Tarihi : 15.9.2006 18:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)