Ruhum, her geçen an,
mihraba dönüşür.
Bir nokta var, orada…
Işıksız, sessiz bir dünya,
ama bir ışık arar içinde;
bir yön, bir hedef.
İşte o an,
kalbim, bir rahleye konar.
Her secde, bir okuma;
her dua, bir yüce anlamın işareti.
Yavaşça, huzurla,
gönlümdeki her harf yerini bulur.
Zamanın ötesine,
dokunur kelimelerim.
Her biri, birer yıldız gibi
dökülür göğsümden,
ama hiçbiri tam anlamını bulamaz.
O sonsuzluk,
kelimelerin ötesinde bir sır barındırır.
Ve her nefeste,
her secdede,
bir adım daha yakın olurum sana.
Bütün yollar sana çıkar.
Bir yol vardır,
sadece senin adını taşıyan.
Ve o yol,
bütün şiirleri sana yazdırır,
bütün umutları sana adar.
Sana yazılır tüm şiirler,
sana açılır tüm yollar.
İçimdeki her şarkı,
sana söylenir.
Bütün dünyam,
sadece seninle var olur.
Ona doğru her adım,
bir ömre bedel.
Ve nihayet,
her secde, her kelime,
her adım…
Seninle sonsuzlaşır.
Ahmet Nejat Alperen
Kayıt Tarihi : 1.1.2025 14:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!