benim pokimonlarım olmadı bilyelerim de
sığınacak yer ararım akşam karanlığında
gizli gizli ağlarım özlemlerim saklıdır gözyaşlarımda
gözyaşlarım ki diken gibi durur yanaklarımda
annemi görürüm çocuğunu okşuyan her kadında
sevinçlerim uçup gitti
ipini yaşama kaptırdığım uçurtmanın kanatlarında
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
'merihli'den sonra seni burada da görmek güzel...
selam ile
m.evci
Kanayan yaralardan biri,tüm kademelerin işbirliği gerek..Kanayan o kadar yara var ki,sıra ne zaman gelir bilinmez...Duyarlılık ne güzel..kutlarım.
Kanayan yara artık cereatleşmiş bir yara...
Derler ki 'herşeyi devletten beklememek gerek'
Peki devletde bizlerin bişeyler yapabilmesi için şu çokda gerekli olmayan lakin zorlayan prosedürünü değiştirip gönüllü bu işe soyunanlara yardım etse ya...
Ne yazık ki toplumsak yaralarımın çok fazla çözüm bekleyen...
Tebrik ederim sizi Kamil Bey çok güzel şiirdi...
Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta