Bir Adım da Şiiri - Kamil Aydemir

benim pokimonlarım olmadı bilyelerim de
sığınacak yer ararım akşam karanlığında
gizli gizli ağlarım özlemlerim saklıdır gözyaşlarımda
gözyaşlarım ki diken gibi durur yanaklarımda
annemi görürüm çocuğunu okşuyan her kadında
sevinçlerim uçup gitti
ipini yaşama kaptırdığım uçurtmanın kanatlarında
sokak çocuğudur benim bir adım da

istreim ki hüzün değil sevgi koksun sözlerim
akşam karanlığında
camlarında sarı çiçekler açan evleri özlerim
kimsesizliği paylaştığım arkadaşlarımın bekçisi olur gözlerim
bir duvarın dibinde kıvrılır yatarım
karanlık gökyüzünü de yorganlığa üzerime atarım
yine de sabahlara umut dağıtırım

sokak çocuğuyum ben bir hiç yerine koysan da sen
sen sıcak yuvanda anan baban yoknunda
bense acımasız sokakların kanlı dişlerinde
oyuncağı olmamak için ölümün kefili olurum ömrümün
ateş böceğini tanırken
ve suçlusu olmadığım halimden utanırken
yarasaya özendiğimi sanmayın
üzmemek için sizleri mutluluk rolüme kanmayın
benim yaram sevgiler büyüttüğüm yüreğimde

kokrmayın kirlenmez elleriniz tutun ellerimizi
bana bir günlüğüne ödünç verir misiniz gülücüklerinizi
açlık mı doldurur sizin de ruyalarınızı
yağmura yıkatmayı hiç ister miyiz uykularımızı
niçin aşağılarsınız gördüğünüz yerde bizi
kirleten biz değiliz ki dünyamızı