Bir adım ötede
Durmuş bekliyor
Bulup kaybettiğimiz yerin gecesi
Beni senden
Seni benden alıp ayrılığa taşıyor
İnleyen bir araç sesi.
Bir adım ötede
Kırılmış geçtiğimiz çayların bendi
Diktiğimiz çamlar koza döküyor
Gezip dolaştığımız yerlerde ise şimdi
Dereler coşuyor, heyelan kayıyor.
Bir adım ötede
Şaşırtmak için yolumuzu
Doğuyor şeffaf semaya kara bir ay
Sonbaharımıza sakladığımız kalbimizi
Yarıp geçiyor paslı bir yay.
Bir adım ileride
Düşerken Lodos’a ebemkuşağı
Yaldızlara ağ atan iskele bekçileri
Kaldırıyor ikindiye yumuşak kuşluğu
Rosa Justitia Kosmos
Kayıt Tarihi : 5.5.2024 13:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rosa Justitia Kosmos](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/05/05/bir-adim-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!