Bir Âdemim Ben Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Düştüğüm çukurdur yediğim çamur,
Gelmedi bir türlü beklenen yağmur.
Ne kelli felliyim ne başı mâmur,
İşinde gücünde bir âdem'im ben.

Her ne bir iş tutsam sakar gördüler,
Benim gördüğüme bakar kördüler
Tepeden tırnağa vakâr ördüler
Hakîkate mârûf bir âdem'im ben.

Tutunduğum yerden dallar kırılır,
Gitmeyi bilmesem yollar kırılır .
Bir selâm vermesem kullar kırılır,
İçi de dışı da bir âdem'im ben.

Cezîr'ini bilen med'dini bilen
Âdemden bu yana ceddini bilen
Hiç'lik deryasında haddini bilen
Sezâi denilen bir âdem'im ben.