Bir yılanın ihaneti çekti
Toprağın mücadelesine
Yaprağın cinselliğine dokunduk
Güzelliği kullanarak çoğaldık
Çoğaldıkça sığmaz olduk
Sığmadıkça dağıldık
İhtirasımız hırsımız
Geme alınmaz oldu
Kavgalarımız çoğalmaya
Çoğaldıkça büyümeye başladı
Atlara binip alabildiğine
Çatlatırcasına koşturduk
Toprağın en güzel
Suyun en berrak yerinde
Durdurduk
Nefesimiz dağlara
Şarkılarımız gökyüzüne oldu
Taş yapılar
Hem sarayımız
Hem mezarımızdı
Firavunlar
Öyle büyüdüler ki
Kendi gözlerinde
Gökyüzü inecekti
Taşlar yükseldikçe
Olmadı
İnsandık nitekim
Ama kolay teslim olmadık
Kendi kemiğimize
Kendimizce en büyük
Bizdik içimizde
Bununla yetinmeyenler çıktı
Büyüklüğü yere tükürülecek
Bir kılıcı süsleyecek
Belki bir küfürle yitip gidecekler çıktı
Biraz toprak
Biraz insan
Biraz ordu
Yetmedi belliki iskendere
Tek dünya büyüdü içinde
Ve bu rüyasıyla
Sevişti her gece
Fakat yine
Biraz toprak
Biraz insan
Biraz ordusu vardı
İmler ve paratorlar
Taşıyamadılar imparatorlukları
Ganimetin paylaşımı
Sorun oldu
Sınırlar çekemedikçe birbirlerini
Taze kana ihtiyaç duyuldu
Gecede parlayan altın dişler
Kılıç ıslığına teslim oldu
Bütün bunlar olurken
Uzun saçlı düşünceler
Zavallı beyinlerde büyüdü
Eli kanlı olanlar
Taze göğüslere sildi ellerini
Gözlerin bağırışlarına sarıldılar
Bir kadınla yatıp
Başkasıyla kalktılar
Kadınlar
Her şeyin başında
Her şeyin sonunda vardılar
Kayıt Tarihi : 28.6.2007 15:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)