Güneşin doğuşunu unuttu gönlüm.
Mahşere kalmadı şu zavvallı ömrüm.
Ağlamaktan bitkin düşen yüzüm.
Bir gün yüzü görmedi ömrüm.
Kirlendi bedenim ziyan oldu ömrüm.
Yağan yağmurda toz oldu kefenim.
İmam okudu selamı toprak oldu bedenim.
Bir gün yüzü görmedi kaderim.
Nasipte yokmuş ahvali ikram.
Toprağa su gönüle zindan.
Çocuk kaldı ruhum hasrete ziyan.
Lal oldu dilim ömrüme iman.
Kefene düştü şimdi bedenim.
Üç gün ancak ağladı dost dediklerim.
1ay geçmeden unuttu sevdiklerim.
Yalanmış koca dünya gönül neylesin.
yalanmış sevgiler gönlüm neylesin.
Kayıt Tarihi : 26.1.2025 02:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayat dediğimiz koca bir ömrün içinde saklı bir hazine, kimine çile, kimine mutluluk doğarken hediye, kimine koca bir vuslat kimine hayat koca bir hasret. Yaşamak güzel insanlar güzel kaldığı kadar.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!