Bir Adam Yürüyor Şiiri - Mesutcan Tilmen

Bir adam yürüyor Gecenin tam ortasında Büyüyor içindeki yalnızlık Caddeler susuyor Uyuyor dükkânlar kaldırımlar… Sönüyor tüm şehrin ışıkları tek tek Bir adam yürüyor Gecenin tam ortasında Git gide koyulaşıyor İçindeki karanlık Ve yüreğinde bir yara kanıyor Gözlerinde mazi canlanıyor Bir adam yürüyor Gecenin tam ortasında İçindeki çocuk ağlıyor Ve hasret coşuyor içten içe En tatlı uykusunda yatarken birileri Bir adam yürüyor Karanlığın tam ortasında Gözleri yarıyor karanlığı Bir aydınlık doğuyor Yıldızların tam ortasından Uzatıyor ellerini tutmak istercesine Düşüyor karanlığın içine zavallı adam Bir adam yürüyor gecenin tam ortasında Hastane odalarında ayaklanıyor hastalar Mezarda ölüler Bir adam yürüyor Gecenin tam ortasında Yıkıyor içindeki tüm nefreti, sevgiyi Siliyor gözlerinden cenneti cehennemi Çıkartıyor gömleğini ceketini Geldiği gibi gitmek için Bir adam yürüyor aldırış etmeden Gecenin tam ortasında ölüme Yeniden doğmak için 30.03.2005 adana