Bir Adam Ve Bir Kadın Tanıdım

Bir Adam Ve Bir Kadın Tanıdım.
Uzak bir şehirde,tesadüfle bir araya gelen.
İlk karşılaşmalarında yıllardır tanırmış gibiydiler birbirlerini.
Yolları,şartları, hayatları ayrı da olsa kalpleri iç içeydi.

Kalabalık bir mekanda bir dolu insan içinde,
İlk gördükleri birbirleriydi.
Hayat susmuş,zaman durmuş ve her şey yok olmuştu.
Sadece selamlaştılar ama ne çok şey anlattılar bu selamla
Birbirlerine.

Sadece birkaç saat geçirdiler bir arada.
Ama gördüm ki onlarda saat önemsizmiş.
Hayatını geçirirmişsin de alamazmışsın,
O bir kaç saatin hazzını meğer.

Hem sevgiyi,hem yılların açlığını doyurdular.
Sanki hep birbirlerini beklemişlerdi habersizce.
Bunu ilk anda anladılar.
Vedalaşırken kalplerini gözlerine alıp,
Gönül gözü ile ağlayarak sessizce ayrıldılar.

Şimdi bir kalp bir yerde,diğeri başka yerde.
Ayrı hayatlar,ayrı sorumluluklar onları beklemekte.
Zaman kıyasıya geçip giderken,
Gene sessizce söz verdiler gelecek için.
Kopmayacaklar nerde ve ne şartta olursa olsun.

Bende inanmak istedim onlara.
Dilimde,yüreğimde imkansız dese de,
Gözden uzak olan,gönülden de uzak olur dese de,
Nice biten sevgileri görse de bu yaralı gönlüm.

Diliyor ki bitmesin bu aşk.
Zamana,acımasızlığa yenilmesin.
Taptaze kalmayı becersin tüm engellere rağmen.
Kimbilir belki bir gün gene bir yerde kavuşup,
Zamanı durdursun bu kadın ve erkek ellerinde,yüreklerinde.

03/11/2007 A.K